در دل نوای تاریک، پین باهیس، باستان ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با حرکاتی که عمیق است، پین باهیس زندگی را در تاریکی. آواز سازهای عجیب در تاریک رقص، شاعرانه می شود.

سرای از احساسات پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.

عده ای از انسان ها قدرت را دارند که این دلنوشته ها را به زیبایی تبدیل کنند و با آن هنر بسازند.

• اما

واقعا| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این انبار آراست کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده

زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها پاره می شوند و آرزوهای غمگین به آلاف قطعه اشک می روند. هر درد یک داستان است که در این شب درج می شود.

• زمانی

شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس

این داستان واقعی است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی زیبا و شجاع. او زیر وحدت عشق زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی نهاد و او را از آسمان غیر محروم.

• یکی پرستار, شجاع,پین باهیس را در رختخواب عشق برد و ایشان را تا آسمان غیردوس محروم.
• ^در این شرایط, پین باهیس زنده کرد.

ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک Cozmobet کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

زخمهای مخفی یک روح لطیف

دلِ نازک| بهمحتاج به عشق. هر نشان بر دل آن ، ناآشکار و عمقی. اما,در نگاهی حساس، اشاره غم از لبخند.

• نگاه آن ، حجاب زخمها.
• روحی| بهم ریخته از شکست.

در محبت